Easyrider tour, Mui ne en Ho Chi Minh city

3 dagen op de motor..
Jaaa. De easyrider tour was echt fantastisch!! Achter op een motor zie en beleef je de omgeving totaal anders dan in een bus achter een raampje. Je voelt de zon en kunt helemaal om je heen kijken zonder belemmerd te worden. De eerste dag moest ik wel even wennen. Ik had gehoord dat de easy rider mannen te vertrouwen zijn en dat je als meisje alleen prima met hun op stap kon. Maar toch. Je zit heel dicht op zo iemand voor best lange tijd. Die van mij was ook best aanrakerig. In begin moest ik daar echt even aan wennen.. Ik wist dat hij geen slechte bedoelingen had, maar toch... We zijn langs een chocolade plantage een een rubberplantage gereden. Interessant om te horen hoe dat werkt. Rond 2 uur kwamen we aan in het eerste dorpje en ik was kapot van het achterop zitten. Geslapen. Gegeten en de volgende dag weer vroeg op. De 2e dag was kwa omgeving nog mooier dan de eerste en zo afwisselend. Langs een waterval, rijstplantages, peper en thee planten gereden. Tot dat we bij een boertje stopte die 2 slangen in een kooitje had. Of ik die ff om mijn schouders wilde leggen voor een foto. Nou, NO WAY! Ik hoef zo’n wurgslang al niet eens aan te raken, laat staan om mn nek te leggen;) haha. Aanraken heb ik wel even gedaan. Iets later stopten we bij een ander boertje zodat mijn gids me wat kon vertellen over de verschillende dingen die de boer kon oogsten. Er kwam een meisje naar buiten die haar ‘engels even wilde oefenen’. Dat is wel heel leuk hier, veel Vietnamezen (ook Latotianen en Thaise) studeren engels en willen dan graag een praatje met je maken. Veel verder als waar kom je vandaan en hoe oud ben je komen ze niet. Maar toch leuk. Ik kreeg een kopje thee aangeboden met verse groenethee bladeren uit de tuin, heeeeerlijk! Aangekomen in de 2e dorpje spuillen gedropt en een minderheidsvolk dorpje b ezocht. Weer heeel anders dan alle anderen die ik heb gezien. ’s Avonds kwamen er nog 3 engelsen die ook een motor tour deden. De laatste dag reden we dus met zijn 4en verder. Eerst ’s Ochtends op een olifant gereden. Dat was wel een bijzondere ervaring, helemaal omdat we ook door het water gingen. Ik werd nét niet nat!;) De rijders waren ook heel goed voor de olifanten, af en toe even een eetstop enzo. Dat was goed om te zien, want ik was een beetje bang om te rijden op olifanten die slecht behandeld zouden worden... Vervolgens zijn we onderweg nog langs een waterval, een zijdefabriek een bijenhouder gereden. Aangekomen in Dalat had ik ook wel echt een zere kont. Hihi. Dit was hoog in de bergen en voor het eerst heb ik mijn lange broek aangetrokken.

De volgende ochtendvroeg nam ik gelijk de bus naar Mui Ne. Wilde nog even een dagje naar het strand voordat ik naar Ho Chi Minh city zou gaan. Aangekomen in Mui Ne was het prachtig weer. Ik liep tegen een bekend nederlands meisje aan en samen zijn we op de scooter langs de kust gereden. Fantastisch uitzicht! We kwamen bij onder andere rode zandduinen, heel bizar, maar mooi om te zien! De volgende ochtend had ik een ochtendje ‘strandliggen’ voordat ik om 2 uur de bus nam naar HCM.

’s Avonds rond 8 uur in HCM kwam ik in mijn hostel weer 2 bekende nederlandse meisjes tegen met wie ik naar de markt ben geweest en wat heb gegeten. Mijn laaatste dag in HCM/Vietnam was vrij cultureel. ’s Ochtends naar de chu chi tunnels; tunnels waar de Vietnamezen zich tijdens de oorlog door verplaatsten. Heel veel meer informatie ben ik tijdens deze tour niet te weten gekomen want ik kon die tourgids echt niet verstaan. De mensen hier hebben een vrij slechte uitspraak en deze al helemaal. Best wel jammer. Wel heb ik de boobytraps gezien die werden gezet voor de amerikanen. Die zijn niet misselijk! En ik heb door zo’n tunnel gekropen. Eens en nooit meer. Ik heb geen claustrofobie, maar werd dat hier wel van. Jezus. Wat smal en klein en donker. Respect hoor. ’s Middags terug in de stad naar een warmusuem die indrukwekkend maar vrij subjectief was. Het ging vooral over het leed van de Vietnamezen (wat wel echt bizar erg is!) maar niets over de Amerikaanse kant van het verhaal.

Nu ben ik aangekomen in Cambodja-Siem Reap na een 13uur durende busrit. Maandag is de verjaardag van de koning, dus mijn vrijwilligerswerk zal pas dinsdagochtend beginnen. Ik heb nu 2 dagen om de stad hier te verkennen en even rustig aan te doen. Is wel lekker na een week bijna alleen maar reizen!