Guatemalaaaaa, the final weeks.

Eerlijk gezegd moet ik om dit laatste bericht te schrijven heel hard nadenken over wat ik ook al weer allemaal heb gedaan de laatste 2 weken. Eenmaal in Guatemala aangekomen, voelde het alsof het einde in zicht kwam, vooral doordat ik meer ging plannen waar ik wanneer wilde zijn. Je wilt natuurlijk zoveel mogelijk zien van wat het land te bieden heeft. Meerdere keren heb ik gedacht, als ik meer tijd had dan… maarja, 2 maanden is al ongelofelijk en volgens mij wil je hoe dan ook altijd langer blijven ;)

In iedergeval heb ik in Xela nog een Spaans lesje gedaan. 4 UUR LANG over de verleden tijd gepraat, heel interessant en mijn kennis is weer wat uitgebreid. Maar wel pittig. De dame sprak alleen Spaans en bijna geen Engels, leuke uitdaging, want je kan niets uitleggen alleen omschrijven. Toen dacht ik wel even, oi, een weekje spaanse les was ook wel erg tof. Maarja, kan niet alles he.

De 3 daagse trek waar ik tijdens mijn laatste bericht voor aan het pakken was omschrijf ik graag als volgend:
Dag 1; 20 km lopen, bepakt en bezakt, berg op en af en wat een natuur om je heen. Rainforest, mayadorpjes en uitzichten van hier tot Tokyio. Fijnfijnfijn. Iedereen was bij aankomst in het gemeentegebouw, waar we de nacht zouden doorbrengen, kapot. Ik denk dat ik rond 19.30 sliep. Daarvoor mochten we nog even ‘badderen’ als de maya’s. Nouja, badderen, ze gebruiken een soort sauna omdat ze geen heet water hebben. In deze sauna mocht ik in het echt, water op stenen gieten en dan werd het vanzelf heet (niet in het nep zoals de sauna’s waar ik heen ga ik Nederland:P) Alleen kon je je nergens echt afdouchen, dus of ik me erna schooner voelde..
Dag 2; wederom 20 km wandelen, ‘s ochtends om 6 uur gestart en de zon de hele dag op onze bol. Iets minder heftige bergen, maar nog steeds stond ik soms even hijgend stil. Hoogste punt van de trip was op 3000 m hoogte. De nacht doorgebracht bij een lokale familie die voor heerlijk (lokaal) eten zorgden. Kip, rijst en bonen. Die bonen komen mijn neus zo langzamerhand wel uit HAHA. En ook deze dag rond 20.00 naar bed, want…
Dag 3; opstaan om 3.45 + wandelen naar een maisveld en vervolgens wachten tot de zon opkomt boven lago Atitlan. Wat prachtig! Een van de mooiste dingen die ik heb gezien zover. Echt geen woorden voor.

Na deze ervaring had ik even wat dagen nodig om bij te komen. In 3 verschillende dorpjes elk een nacht geslapen. Een beetje over markjes gestruind, yoga gedaan, gelezen, (deel 2 van de hungergames, in EEN dag uit!!) en vooral mijn lichaam wat rust gegund.
Vanaf Panahajal, het 3e dorpje, een shuttle geboekt naar Semuc Champey. Het verwondert me nog steeds dat je van een hele dag reizen (vertrek 6.00, aankomst 19.00) zo kapot moet kan zijn. Ik was zelfs zo moe dat ik zonder avondeten naar bed ben gegaan. Als je me een beetje kent, dan weet je het wel.
En natuurlijk, zoals een reiziger betaamd, de volgende ochtend gelijk aan de bak. 8 uur vertrok mijn tour naar grotten, een uitzichtpunt en de meren van Semuc. We waren nog geen 5 minuten onderweg, halverwege een berg, stopt de truck: geen bezine. Wat? Neem je mensen mee op een tour en dan vergeet je te tanken?! Dat kan alleen in Centraal Amerika :P Een nieuwe truck kwam een half uur later en we vervolgden onze weg. Door onze vertraging stonden we nu opeens achter in de rij van de tourgroepen. Daar baalde onze tourgide van, dus eerst even via een schommel het water in springen. Ik zag er nogal tegenop en ja hoor, knal keihard op het water. Zo hard dat ik aan een kant beide oorbellen kwijt ben (sorry Fieke) Daarna met een kaars in de hand een grot in, lopend en zwemmend door het water, mooie ervaring.
Het uitzichtpunt en de meren van Semuc Champey zijn prachtig, de foto laat ik voorzichzelf spreken.

Op de tour was een meisje uit Guatemala City, Nataly, die samen met 3 Duitsers per auto door Guata aan het reizen was. Ze gingen zo ongeveer dezelfde kant op en vroeg of ik met ze mee ging. Daar zeg ik geen nee tegen! Met de Duitsers, die uit het Noorden komen en daardoor blijkbaar niet zo spraakzaam zijn, had ik niet veel, maar Nataly was erg tof.

Naar Rio Dulcer gereden en daar gezwommen, aan het strand gelegen en… gechillt:P
Vervolgens naar Flores om de ruines van Tikal (van de Maya’s) te bezoeken. Ik moet zeggen dat ik had verwacht dat het zoiets als in Cambodja, Ankor Watt, zou zijn (zoek maar op in mn foto’s). Maar dat was het absoluut niet, dus dat viel in eerste instantie een beetje tegen. Het ene is het ander niet en toen ik eraan gewend was, kon ik ook deze plek wel waarderen. Haalt de top 10 alleen zeker niet.

Per auto de lange weg terug naar Guatemala begonnen. De 500km wilden we graag in een dag doen (rekenen ze zo’n 10 uur voor) maar helaas wilde na 300km de auto niet meer. Oververhit? Of hebben z eons benzine vermengd met water verkocht? We weten het niet zeker, maar het was te gevaarlijker om in het donker door te rijden, dus een hotel gezocht en op zaterdag de tocht naar Guatemala vervolgd.
Mijn laatste nacht bij Nataly thuis geslapen en een beetje door de City gestruind. Wat is de tijd toch voorbij gevlogen.. Ik heb echt de tijd van mijn leven gehad, met nieuwe landen en culturen mogen kennismaken en weer veel leuke/bijzondere/interessante personen mogen ontmoeten.

Vandaag vlieg ik naar Panama voor mijn laatste nacht en ik zit hier opeens in de VIP-lounge omdat ik blijkbaar een buisnessclass ticket heb geboekt. Hoe vind je die!
Deze laatste breng ik door waar ik gestart ben en laat ik alle herinneringen nog eens door me heen gaan. Allen bedankt voor jullie leuke/grappige/informatieve/lieve reacties, dat doet me goed.

Adios y nos vemos (we zien elkaar)
Besosssss X