Panama deel II
Blijf op de hoogte en volg Merel
04 Juli 2013 | Panama, Bocas del Toro
Playa Venao (vervolg)
Op de laatste dag in Playa Venao begonnen met yoga, op het strand zonnen en een hike naar de waterval in de ’jungle’. Volgens de Braziliaan is dit trouwens geen echte jungle omdat de bomen niet hoog genoeg zijn oid. Nouja, ik noem het lekker een jungle:P
Bij terugkomst had onze taxichauffeur van de dag ervoor verse vis op de markt gehaald zodat we ons eigen eten konden maken. Hmm, heerlijk en gezellig. Na het eten nam de Panameese Loli, die achter de receptie werkt, ons mee naar een van de huizen die daar in de jungle staan en verhuurd worden. Dit huis was echter leeg, dus na 15 minuten door het donker bergopwaarts te zijn gelopen en in het huis omhoog te zijn geklommen, lagen we op het dak naar de meest prachtige hemel te kijken. Stel je voor, alles om je heen is donker, uitzicht is de zee, maan en sterren. Geen foto of verhaal beschrijft wat je dan ziet en voelt. En dat het eigenlijk ali illegalie is maakt het alleen maar beter;)
Eco lodge Lost and Found
De volgende ochtend vroeg opgestaan om de locale bus richting het volgende hostel niet te missen. Samen met Véronique, een Franse Canadese, zaten we in bus na bus (4 totaal) en kwamen we zo’n 9 uur later aan in het midden van Panama. Deze eco lodge ligt midden in de jungle en om er te komen maak je eerst een hike van 15-20 minuten (mét backpack!) maar dat is het zeker waard want wat een prachtig utizicht als je bovenstaat. Je merkt gelijk dat je hoger bent … Een stukje frisser en niet meer de benauwdheid. Overigens is het voor Nederlandse maatstaven nog steeds vrij warm;)
De volgende dag, hadden we grote plannen die helaas door de regen in het water vielen. Dus een beetje gelezen, rond gehangen, filmpje gekeken, je kent het wel.
Gelukkig klaarde het de dag erna op en begonnen we de dag met een flinke hike van 3.5 uur door de jungle. Nu mag ik het wel een jungle noemen dacht ik:) Een van de vrijwilligers van het hostel, een Costaricaan, wist goed de weg en nam ons mee op sleeptouw. Na een aantal stappen op weg te zjin dacht ik shit, aan alles gedacht, water/snacks/muggenspray/regenjas maar geen.. wandelschoenen! Stond ik daar nog op mijn slippers. HAHA, zo gewend aan die dingen. Achja, dat moet dan maar. Hihi, de 2 amerikanen die ook mee waren, waren onder de indruk hoe goed het nog ging. Kwestie van goed opletten, wel harder werken, moet ik zeggen.
Terug in het hostel geluncht en vervolgens op naar de Canyon River. Een stuk gesteente die was gespleten door een rivier. Heerlijk gezwommen en ontspannen en eenmaal thuis vroeg naar bed want ik was ka-pot.
Bocas del Torro
Veronique was alvast vertrokken en ik ging een dag later opweg. In Bocas del Torro, een eilandengroep bij de Costaricaanse grens, zouden we elkaar weer ontmoeten. Pfoeh, weer wennen aan de warmte, en eenmaal aangekomen bij het afgesproken hostel bleek ze te zijn vertrokken naar een van de andere eilanden. Geen probleem, ik wilde eigenlijk toch al naar een andere gedeelte gaan, dus ik zie wel of ik haar nog tref of niet.
Ik naar een ander hostel vanwaar de boot zou vertrekken naar isla Bastimentos, een kleiner eiland waar je in tenten praktisch aan het strand slaapt. Ik wachten en wachten en wachten.. 3 uur later blijkt dat ze de reservering neit hebben gemaakt en dat ik daar zit voor Piet Snot. Achja, dan maar een nachtje in dat hostel en de volgende ochtend naar isla Bastimentos. Ondertussen heb ik met wat locals mijn spans kunnen oefenen, dus ben weer wat woorden rijker.
Isla Bastimentos
Wat een prachtig locatie, midden in de jungle, aan het strand en weinig mensen/ toeristisch. Heerlijk.
Eenmaal geïstaleerd kwam daar opeens Veronique aanlopen. Blijkbaar dacht ze ‘slim’ te zijn geweest en had ze me alvast op willen wachten in het park waar ik langs zou lopen naar het hostel. Ik had gezegd tussen 13.00-14.00 in het hostel te zijn, rond 14.00 ging ze even pinnen en waarschijnlijk ben ik toen langs gelopen. Haha, niet al te bijster maargoed.
De rest van de dag gechillt en genoten van de zon, strand, relaxte sfeer en voor de verandering: Pilatus!
De dag erna ‘s ochtends vroeg een eigen workout aan het strand gedaan, want krijg nu een beetje energie teveel. Vervolgens gesnorkeld en yoga gedaan. Oke, toen had ik niet veel overtollige energie meer.
Trouwens, tijdens de yoga hoorden we opeens een harde klap. Bleek dat er een tak vol met kokosnoten naar beneden was gevallen. O Yeah, verse kokosnoot als toetje!!
Wat nogal onhandig van me was is niet genoeg contant geld mee te nemen. De volgende dag dus alweer (helaas vanwege gebrek aan contant geld) besloten om terug te gaan naar Bocas waar een ATM is en hier dan nog een paar dagen te chillen.
Ik heb niet heel veel foto's van deze plek omdat men aanraad niet teveel met je camera te 'zwaaien' aangezien er vanuit de jungle vaak dieven opspringen, je bedreigen met een mes en alles van je meenemen. Als het eruit ziet alsof je niets hebt, zullen ze dat ook niet snel doen. Vandaar. Bovendien heb ik ik minder zin in foto's nemen, ik maak ze gewoon mentaal:P
Nou, over een paar dagen op naar Costa Rica! WOEHOE
Hasta Luego en een dikke kus.
Op de laatste dag in Playa Venao begonnen met yoga, op het strand zonnen en een hike naar de waterval in de ’jungle’. Volgens de Braziliaan is dit trouwens geen echte jungle omdat de bomen niet hoog genoeg zijn oid. Nouja, ik noem het lekker een jungle:P
Bij terugkomst had onze taxichauffeur van de dag ervoor verse vis op de markt gehaald zodat we ons eigen eten konden maken. Hmm, heerlijk en gezellig. Na het eten nam de Panameese Loli, die achter de receptie werkt, ons mee naar een van de huizen die daar in de jungle staan en verhuurd worden. Dit huis was echter leeg, dus na 15 minuten door het donker bergopwaarts te zijn gelopen en in het huis omhoog te zijn geklommen, lagen we op het dak naar de meest prachtige hemel te kijken. Stel je voor, alles om je heen is donker, uitzicht is de zee, maan en sterren. Geen foto of verhaal beschrijft wat je dan ziet en voelt. En dat het eigenlijk ali illegalie is maakt het alleen maar beter;)
Eco lodge Lost and Found
De volgende ochtend vroeg opgestaan om de locale bus richting het volgende hostel niet te missen. Samen met Véronique, een Franse Canadese, zaten we in bus na bus (4 totaal) en kwamen we zo’n 9 uur later aan in het midden van Panama. Deze eco lodge ligt midden in de jungle en om er te komen maak je eerst een hike van 15-20 minuten (mét backpack!) maar dat is het zeker waard want wat een prachtig utizicht als je bovenstaat. Je merkt gelijk dat je hoger bent … Een stukje frisser en niet meer de benauwdheid. Overigens is het voor Nederlandse maatstaven nog steeds vrij warm;)
De volgende dag, hadden we grote plannen die helaas door de regen in het water vielen. Dus een beetje gelezen, rond gehangen, filmpje gekeken, je kent het wel.
Gelukkig klaarde het de dag erna op en begonnen we de dag met een flinke hike van 3.5 uur door de jungle. Nu mag ik het wel een jungle noemen dacht ik:) Een van de vrijwilligers van het hostel, een Costaricaan, wist goed de weg en nam ons mee op sleeptouw. Na een aantal stappen op weg te zjin dacht ik shit, aan alles gedacht, water/snacks/muggenspray/regenjas maar geen.. wandelschoenen! Stond ik daar nog op mijn slippers. HAHA, zo gewend aan die dingen. Achja, dat moet dan maar. Hihi, de 2 amerikanen die ook mee waren, waren onder de indruk hoe goed het nog ging. Kwestie van goed opletten, wel harder werken, moet ik zeggen.
Terug in het hostel geluncht en vervolgens op naar de Canyon River. Een stuk gesteente die was gespleten door een rivier. Heerlijk gezwommen en ontspannen en eenmaal thuis vroeg naar bed want ik was ka-pot.
Bocas del Torro
Veronique was alvast vertrokken en ik ging een dag later opweg. In Bocas del Torro, een eilandengroep bij de Costaricaanse grens, zouden we elkaar weer ontmoeten. Pfoeh, weer wennen aan de warmte, en eenmaal aangekomen bij het afgesproken hostel bleek ze te zijn vertrokken naar een van de andere eilanden. Geen probleem, ik wilde eigenlijk toch al naar een andere gedeelte gaan, dus ik zie wel of ik haar nog tref of niet.
Ik naar een ander hostel vanwaar de boot zou vertrekken naar isla Bastimentos, een kleiner eiland waar je in tenten praktisch aan het strand slaapt. Ik wachten en wachten en wachten.. 3 uur later blijkt dat ze de reservering neit hebben gemaakt en dat ik daar zit voor Piet Snot. Achja, dan maar een nachtje in dat hostel en de volgende ochtend naar isla Bastimentos. Ondertussen heb ik met wat locals mijn spans kunnen oefenen, dus ben weer wat woorden rijker.
Isla Bastimentos
Wat een prachtig locatie, midden in de jungle, aan het strand en weinig mensen/ toeristisch. Heerlijk.
Eenmaal geïstaleerd kwam daar opeens Veronique aanlopen. Blijkbaar dacht ze ‘slim’ te zijn geweest en had ze me alvast op willen wachten in het park waar ik langs zou lopen naar het hostel. Ik had gezegd tussen 13.00-14.00 in het hostel te zijn, rond 14.00 ging ze even pinnen en waarschijnlijk ben ik toen langs gelopen. Haha, niet al te bijster maargoed.
De rest van de dag gechillt en genoten van de zon, strand, relaxte sfeer en voor de verandering: Pilatus!
De dag erna ‘s ochtends vroeg een eigen workout aan het strand gedaan, want krijg nu een beetje energie teveel. Vervolgens gesnorkeld en yoga gedaan. Oke, toen had ik niet veel overtollige energie meer.
Trouwens, tijdens de yoga hoorden we opeens een harde klap. Bleek dat er een tak vol met kokosnoten naar beneden was gevallen. O Yeah, verse kokosnoot als toetje!!
Wat nogal onhandig van me was is niet genoeg contant geld mee te nemen. De volgende dag dus alweer (helaas vanwege gebrek aan contant geld) besloten om terug te gaan naar Bocas waar een ATM is en hier dan nog een paar dagen te chillen.
Ik heb niet heel veel foto's van deze plek omdat men aanraad niet teveel met je camera te 'zwaaien' aangezien er vanuit de jungle vaak dieven opspringen, je bedreigen met een mes en alles van je meenemen. Als het eruit ziet alsof je niets hebt, zullen ze dat ook niet snel doen. Vandaar. Bovendien heb ik ik minder zin in foto's nemen, ik maak ze gewoon mentaal:P
Nou, over een paar dagen op naar Costa Rica! WOEHOE
Hasta Luego en een dikke kus.
-
04 Juli 2013 - 08:21
Thea Cordess:
Die ene foto die je wel verstuurde is dan wel gelijk fantastisch lieverd!
Verstandig van je om goede raad ter harte te nemen. wat een mop hiken met je slippers. Ben benieuwd hoe je Costa Rica vindt. Ik ben een boek aan het lezen over een treinreis die daar doorheen gaat. CR kwam er zeer gunstig vanaf. Veel plezier verder. liefs Thea -
04 Juli 2013 - 15:04
Marleen:
Wat een gave avonturen weer! Leuk om je verhalen te lezen!
Haha hiken met slippers, en je had nog wel zo goed over je schoenen nagedacht;)
Ik moet nog twee dagen stage, en dan begint voor mij ook de vakantie, gelukkig!
Alvast veel plezier in Costa Rica! -
05 Juli 2013 - 10:19
Mama:
Dag lieverd,
Dat verhaal met slippers komt mij bekend voor. Op wie zou je lijken...........
Op naar Costa Rica! Wij zijn bij Hein en Karola aangekomen en zitten nu aan de koffie met........Manon en Jordi! Goede reis en tot horens,
Dikke kus mama -
05 Juli 2013 - 11:04
Mischa En Nick:
Lieverd! Wat een heerlijk verhaal weer! Hihi heb je nog aan me gedacht toen je op je slippers liep ipv je wandelschoenen ;)! Chillse nog ffies en veel avontuur gewenst in costa rica. Nick en ik zitten nu in valencia voor een weekje, die zon schijnt hier ook lekker en wat een leuke stad is dit! Pas goed op jezelf meid! Hele Dikke Kus van ons -
05 Juli 2013 - 15:57
Helen:
Merel!
Klinkt fantastisch daar.
Lekker genieten van het moment!
Liefs,
Hélèn -
06 Juli 2013 - 22:06
Dick En Mo:
ha merel,
Zo te lezen heb je het goed! hier ook eindelijk een zonnetje en hebben wij lekker op het strand gezeten! dikke zoen van ons alle! -
10 Juli 2013 - 15:14
Annette:
Man, O, Man, wat ben jij een rijk mens zeg!
Al moet ik zeggen dat ik ook geniet van Amsterdam! :)
Fijne tijd Merel!
Tot snel!
Liefs,
Annette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
