Nicaragua
Blijf op de hoogte en volg Merel
22 Juli 2013 | Nicaragua, León
Grappig is dat van het zijn in Centraal Amerika, ik naast de prachtige natuur en ontspannen sfeer het meest prachtige eigenlijk nog wel het reizen met de bus vind.
Dit gaat als volgt:
Je komt bepakt en bezakt aan lopen. Mannetje 1 staat in de opening van/ rond de bus en schreeuwt de plek van bestemming. MANAGUAMANAGUAMANAGUA en wuift enthousiast dat je moet opschieten om mee te gaan. Altijd haast. Vervolgens draai je je rug naar de deuropening zodat hij je zware backpack van je rug kan tillen en ergens in het busje kan proppen. Je stapt in en je wurmt je tussen de mensen, want overbevolkt is het eigenlijk altijd. Mannetje nummer 2, de buschauffeur, is verantwoordelijk voor het rijden. Rijgedrag is hier vrij oververhit. Gescheld en opzichtige gebaren naar medeweggenoten is veelvoorkomend en van links inhalen heeft er geen een gehoord.
Als de bus te laat is, dan rijden ze 2x zo hard. Probeer dan maar eens staande te blijven in het gangpad, een kunst opzicht! Dan als je een tijdje onderweg bent, komt mannetje 1 langs om het geld te innen. Vaak is dit tussen de 15-50 Cordoba (30 Cordoba = 1 euro) geen geld dus. Vooral wanneer de bus overvol is en mannetje 1 wat aan de dikke kant, vergt het heel wat gewurm -van beide partijen-.
Ondertussen heb ik dit soort bussen al heel wat keer gereden en ik kan er geen genoeg van krijgen!
Vanaf onze laatste bestemming Isla de Ometepe reden we naar San Juan del Sur, een kustplaatsje aan de pacific coast. Vier dagen chillen aan de infinitypool van ons hostel, naar het strand en ‘s avonds biertjes drinken in het dorpje. Immers, het is toch ook vakantie;) En Nicole werd 26, dus dat moest goed gevierd worden.
Vervolgens per, je raadt het al, bus naar de oude koloniale stad Grenada. Prachtig vind ik ook dat zodra je uit de bus stapt en zo’n 5-10 mannetjes een taxi aanbieden. Uiteraard wil ik dat nooit dus hou ik mijn mond over waar ik heen ga. Zodra ik dan toch zeg ‘voy a Grenada con autobus’, duikt opeens busmannetje 1 op uit het niets en leidt me door de drukte heen naar de juiste bus. Ik kan je zeggen, om busmannetje 1 te worden heb je heel wat verschillende kwaliteiten nodig ;)
Naast deze legendarische ritten, maakt ook de natuur deze trip ontzettend bijzonder. Nog steeds samen met Nicole op weg naar een vulkaan in de buurt van Grenada die uitkijkt op een meer. Door de stoom is er binnen in de vulkaan niet veel te zien, maar het uizicht is prachtig. En weer zo anders dan wat ik tot nu toe heb gezien, moet bijna denken aan de UK. Deze keer wel lui gedaan en met de auto omhoog. Gewoon omdat het kan.
En toen kwam de dag, de dag dat ik na 3,5 week afscheid moest nemen van mijn reismaatje. Nicole’s reis zit er bijna op en ik heb nog 3 weken te gaan. Ik op naar het noorden, naar Leon en Nicole weer omlaag richting Panama.
Hier in Leon ga ik morgen naar een vulkaan die leeft en waar lava te zien is! WOOOOOO, de enige in Centraal Amerika. Belangrijk is dat de wind waait, zodat de stoom niet blijft hangen. Fingers crossed!
Dinsdagochtend vroeg vertek ik dan naar Guatemala. WoopWoop.
Lieve mensen, tot zover mijn belevenissen. Ik lees dat in Nederland ook een goede zomer bezig is, geniet ervan!
Hasta luego XX
Dit gaat als volgt:
Je komt bepakt en bezakt aan lopen. Mannetje 1 staat in de opening van/ rond de bus en schreeuwt de plek van bestemming. MANAGUAMANAGUAMANAGUA en wuift enthousiast dat je moet opschieten om mee te gaan. Altijd haast. Vervolgens draai je je rug naar de deuropening zodat hij je zware backpack van je rug kan tillen en ergens in het busje kan proppen. Je stapt in en je wurmt je tussen de mensen, want overbevolkt is het eigenlijk altijd. Mannetje nummer 2, de buschauffeur, is verantwoordelijk voor het rijden. Rijgedrag is hier vrij oververhit. Gescheld en opzichtige gebaren naar medeweggenoten is veelvoorkomend en van links inhalen heeft er geen een gehoord.
Als de bus te laat is, dan rijden ze 2x zo hard. Probeer dan maar eens staande te blijven in het gangpad, een kunst opzicht! Dan als je een tijdje onderweg bent, komt mannetje 1 langs om het geld te innen. Vaak is dit tussen de 15-50 Cordoba (30 Cordoba = 1 euro) geen geld dus. Vooral wanneer de bus overvol is en mannetje 1 wat aan de dikke kant, vergt het heel wat gewurm -van beide partijen-.
Ondertussen heb ik dit soort bussen al heel wat keer gereden en ik kan er geen genoeg van krijgen!
Vanaf onze laatste bestemming Isla de Ometepe reden we naar San Juan del Sur, een kustplaatsje aan de pacific coast. Vier dagen chillen aan de infinitypool van ons hostel, naar het strand en ‘s avonds biertjes drinken in het dorpje. Immers, het is toch ook vakantie;) En Nicole werd 26, dus dat moest goed gevierd worden.
Vervolgens per, je raadt het al, bus naar de oude koloniale stad Grenada. Prachtig vind ik ook dat zodra je uit de bus stapt en zo’n 5-10 mannetjes een taxi aanbieden. Uiteraard wil ik dat nooit dus hou ik mijn mond over waar ik heen ga. Zodra ik dan toch zeg ‘voy a Grenada con autobus’, duikt opeens busmannetje 1 op uit het niets en leidt me door de drukte heen naar de juiste bus. Ik kan je zeggen, om busmannetje 1 te worden heb je heel wat verschillende kwaliteiten nodig ;)
Naast deze legendarische ritten, maakt ook de natuur deze trip ontzettend bijzonder. Nog steeds samen met Nicole op weg naar een vulkaan in de buurt van Grenada die uitkijkt op een meer. Door de stoom is er binnen in de vulkaan niet veel te zien, maar het uizicht is prachtig. En weer zo anders dan wat ik tot nu toe heb gezien, moet bijna denken aan de UK. Deze keer wel lui gedaan en met de auto omhoog. Gewoon omdat het kan.
En toen kwam de dag, de dag dat ik na 3,5 week afscheid moest nemen van mijn reismaatje. Nicole’s reis zit er bijna op en ik heb nog 3 weken te gaan. Ik op naar het noorden, naar Leon en Nicole weer omlaag richting Panama.
Hier in Leon ga ik morgen naar een vulkaan die leeft en waar lava te zien is! WOOOOOO, de enige in Centraal Amerika. Belangrijk is dat de wind waait, zodat de stoom niet blijft hangen. Fingers crossed!
Dinsdagochtend vroeg vertek ik dan naar Guatemala. WoopWoop.
Lieve mensen, tot zover mijn belevenissen. Ik lees dat in Nederland ook een goede zomer bezig is, geniet ervan!
Hasta luego XX
-
22 Juli 2013 - 11:48
Mama:
Dag lieverd,
Wauh! Daar is onze bustrip van Borculo naar Haaksbergen helemaal niets bij. We hebben het afgelopen weekend etappes van het Trekvogelpad gelopen (het langste natuurpad van Nederland) en waanden ons soms in de jungle. Echt heel mooi maar natuurlijk niets vergeleken bij wat we op jouw foto's zie. Prachtig! Dank voor de "voorkantfoto".
Zal weer even wennen zijn om in je eentje op pad te gaan. Doe voorzichtig, geniet van al het moois en we kijken uit naar berichtjes uit Guatemala.
xxx jes papa en mama -
22 Juli 2013 - 12:15
Loura:
Jeeej weer een nieuw berichtje van je!! Tof mereltje, klinkt allemaal heel erg goed :) Verhalen over natuur en vulkanen klinken supermooi, maar moet zeggen dat ik ook wel beetje jaloers wordt van die foto met de 'infinitypool'. Haha niceness! Ik ben net terug van Kroatië en dat was ook top! Lekker weer, lekker eten, mooie zee en strand en natuurlijk heel leuk met de boyfriend!
Hoe staat het met je Spaans? Heb je het nog een beetje flink kunnen oefenen? En gaat je reis straks nog steeds via Mexico? Spreek je snel! Espero que tendrás un muy bueno tiempo en tu viaje! Hasta luego y muchos besos! (jaja hier wordt geoefend :p) xxx -
22 Juli 2013 - 17:42
Janny :
Inderdaad borculo haaksbergen busrit is vet saai, al weten we het even spannend te maken door op het verkeerde busnummer te wachten. En busmannetjes ho maar, in geen velden of wegen we doen het met bordjes. Het is eindelijk een beetje een echt zomertemperatuurtje in Nederland en nu kan niemand meer zonder airco, die dan ook liefst zo kil staat afgesteld dat ik alweer op zoek moet naar mijn vestje. vanmiddag in mijn bus geen airco (was kapot) en de chauffeur weigerde bijna te gaan rijden. hij zei te smelten, maar hij behield gelukkig vaste vorm. Ik denk dat jouw chauffeurs wellicht altijd lekker zonder airco rijden of heb ik daar dan weer een verkeerd beeld van. Wat leuk dat je een tijdlang zon leuke reisgenote hebt gehad. En wat een leuke dingen maak je mee! Nog heel veel plezier, janny -
22 Juli 2013 - 19:27
Thea Cordess:
Dag lieve Merel
wat schrijf je toch heerlijk beeldend! Ik zie de bus, de mensen en de mannen die ervoor moeten zorgen dat alles goed verloopt voor me. Doet me denken aansommige bussen in Maleisie. Spannend nu weer alleen verder. Maar dat kun je heel goed Merel. Ben alweer benieuwd naar je volgende avonturen. liefs Thea -
24 Juli 2013 - 09:07
Tina:
Lieve Meer!!
Ik lees net al je verslagen terug aangezien ik nog niks had gelezen, wat een avonturen weer!! Doet me weer zo denken aan cambodja!! We zouden nog eens samen teruggaan hè?! Hoorde dat Kim Heang volgend jaar trouwt.
Meer, heeeel veel plezier daar, geniet er lekker van en doe voorzichtig!
Veel liefs, X -
25 Juli 2013 - 12:21
Margit:
Wat een leuke verhalen!! Heerlijk om zo lekker vrij te leven!!
Wat gaat de tijd snel.. Nog maar drie weken reizen. Lekker van genieten!
Het is hier inderdaad ook lekker warm! Krijg je een vakantiegevoel van! :)
Kusjes, ook van Viggo! -
27 Juli 2013 - 09:22
Dick Mo En Rest:
ha lieve merel,
heerlijk om je verhalen te lezen en foto's te zien! wij genieten hier ook van het mooie weer. Kijken er naar uit om al je verhalen en foto's te zien. Geniet nog lekker van dit mooie avontuur. liefs van ons alle. -
28 Juli 2013 - 09:24
Helen:
Lieve Merel,
Wat word ik enthousiast van je bericht. Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt.
Die bus zie ik helemaal voor me! Jammer dat je afscheid moest nemen van Nicole, maar er komen vast weer nieuwe mensen op je pad.
Kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
