Nicaragua – El Salvador – Guatemala
Blijf op de hoogte en volg Merel
30 Juli 2013 | Nicaragua, León
Terwijl ik dit schrijf zit ik op mijn bedje in een 2persoonskamer. Zelf gemaakte pasta met guacomolesaus net op (rare combinatie?! Advocado is hier zoo goedkoop, daar moet je toch misbruik van maken;) en om me heen liggen al mijn spullen door de kamer verspreid. Morgen ga ik op een 3 daagse trek (totaal 45km) en alles moet gereorganiseerd. Wat wel mee en wat niet, want alles wat je extra meeneemt, ga je voelen. 10-12 kilo is waar je ongeveer op richt. Poeh! Ben benieuwd. Door de bergen beginnend in Quetzaltenango, in de volksmond ook wel Xela genoemd, door lokale gemeenschappen op weg naar Lago Atitlan, een van de mooiste meren in Guatemala.
Wo.
Rewind.
Nicaragua en een vulkaan is waar jullie zijn gebleven... so let’s continue there.
In Leon, een gezellig koloniaal stadje, besloot ik om een vulkaan te beklimmen, zodat we de zonsondergang konden zien en vervolgens in het donker lava!! Dat klinkt gaaf.
Helaas, daar komt niets van terecht… Zonsondergang is flut, te bewolkt. Achja, die gaat elke dag onder;) Dus wij alvast naar de rand van de vulkaan om daar te wachten tot het donker wordt. Op je buik moet je liggen en dan mag je naar de rand om over de rand te koekeloeren. Alvorens vertrek een formulier getekend te hebben dat als je dood gaat het niet hen verantwoordelijkheid is, lag ik daar in een krater te turen. Leuk, maar dat kennen we al. Wij wachten rustig af en je meent het niet, maar 5-10 minuten voordat de zon onder is begint het te regenen. En niet zo’n beetje ook. Wind en regen maakt dat we binnen no time doorweekt zijn (ik iets minder vanwege mijn regenjas, ook al word je dan nog steeds nat.) Na zo’n 30 minuten besluit de gids dat we geen lava gaan zien omdat door de regen er te veel stoom oomhoog komt. Helaaspindakaas, het is niet anders. Vervolgens nog bij een lokale familie rijst met bonen gegeten. Ik moet zeggen, aan alle dingen die ik hier prachtig vind, is het eten er niet een van. Poeh, wat ben ik die bonen zat! HAHA.
‘s Nachts om 4 uur vertrokken per shuttle (=een minibusje voor toeristen) om de lange reis naar Guatemala te maken. EINDELIJK! Wat kijk ik ernaar uit om naar dit land te gaan. Via Honduras en El Salvador zouden we rond 18.30 aankomen in Antigua, een plaastje naast Guatemala City, waar niemand voor zijn plezier heen gaat en je zeker geen nacht wil doorbrengen.
De trip gaat niet zonder slag of stoot en 3x worden we in Honduras aangehouden. De 1e keer omdat de chauffeur geen geldig rijbewijs zou hebben. Bullshit natuurlijk, maar de politie wil graag zwartgeld verdienen. Ik moet zeggen, mijn hart breekt als het tafereel gadeslaag. Een chauffeur die praat als brugman, achter de politieman aanloopt en een politieman die ongeïnteresseerd heen en weer loopt en een beetje stoer doet. Wat een land wonen wij dan in… Mag je blij mee zijn! De 2e keer moeten we aan de kant en allemaal eruit. Paspoorten worden aan de 8 legermannetjes gegeven (8?! Wij zijn met ongeveer 10 mensen, is nou echt nodig!) en een voor een moeten we naar voren komen. Jongens worden gefouilleerd en de vrouwen hoeven gelukkig alleen hun tas te laten zien. Dat fouilleren stelt echt geen ene centimeter voor en als ze het dak op klimmen om in de tassen te kijken, wordt er eentje open en dicht geritst en dat is dat. Stoerdoenerij. Dat is het enige woord dat ik ervoor kan bedenken. De 3e x wordt er alleen even naar ons gekeken en dan mogen we verder. Hehe.
Eenmaal in El Salvador, blijkt dat we 15 minuten stoppen in een strandplaatsje ‘El Tunco’. Ik stap uit en wat een heerlijke sfeer hangt hier. Veel medereisgenoten stappen hier uit om een paar dagen te verblijven en ik denk, waarom blijf ik ook niet ook nog even. Ben best benieuwd naar El Salvador en nog een paar dagen zon/strand is nooit verkeerd. Als ik vervolgens mijn email check heb ik uiteraard een email van mamlief hoe de reis was en of ik al in Guatemala ben. Als ik antwoord weet ik dat ze de volgende paar dagen niet lekker zal slapen, dus een, ‘ik ben veilig aangekomen, maar schrik niet, in El Salvador’ zal wel op zijn plaats geweest zijn.
In El Tunco 3 dagen gerelaxed, naar de vele sufers in het water lopen staren. In hemelsnaam, hoe doe je dat toch! En met een groep naar een dorpje 20 minuten verderop om te mixen met de lokale bevolking. Heerlijk, als je geen enkele andere toerist ziet! In El Salvador praten ze wel een Spaans die ik echt niet kan verstaan en de mannen zijn iets wat meer op aandacht uit dan in de voorgaande landen. Maar misschien ligt dat wel aan het strandplaatsje? Who knows.
Natuurlijk wilde ik na een paar dagen graag door met de shuttle naar Guatemala en toen ik bij het kantoortje kwam zei die dame dat ik geluk had gehad dat ik een paar dagen eerder uit was gestapt. Blijkbaar was er tijdens de vorige rit naar Antigua iets gebeurd, maar niemand wil me vertellen wat. Alleen dat het lang duurde en dat ik geluk heb gehad. Mooi is dat, altijd naar je gevoel luisteren dus!:)
De mannetjes van de bus waren vrij spastisch wat betreft onze veiligheid. We mochten niet zomaar de bus uit als we stilstonden en eenmaal in Guatemala zou een andere auto ons volgen ter beveiliging. Waarschijnlijk omdat het tegen die tijd al donker was. Rond 10 uur kwamen we met vrij veel vertraging dan eindelijk aan in het land van de grote Mayacultuur!!
Antigua is een gezellig, koloniaal dorpje waar veel toeristen graag een tijdje verblijven. Samen met de Tjechische Teresa de stad verkent, naar een mirador (uitzichtpunt) gelopen en de marktjes afgestruint.
Vervolgens in mijn eentje per lokale bus op weg naar Xela. Ik heb lang nagedacht over of ik dit met lokale bus of per shuttle zou doen. Lokale bus duurt langer, is goedkoper, minder veilig maar geeft een mooiere ervaring. Shuttle is sneller, duurder, veiliger maar ook saaier. Na wat rondvragen blijkt dat dit opzich wel een route is die je zelf kan doen. Veel andere routes zijn echt beter per shuttle.
Men zit op een 2persoonsbankje met zijn 3en, wat resulteert in het feit dat als je aan de buitenkan zit, je praktisch tegen de andere 3e persoon van het andere bankje zit. Als er dan iemand door het gangpad moet, tsjaa, dat is persen. Toen ik dacht dat we er bijna waren vond ik het tijd om te vragen of dat ook zo was, bleek dat we pas halverwege waren en dat ik nog 1x van bus moest wisselen, dat was me niet verteld! Gelukkig was er een jongen die ook naar Xela ging en ik kon hem volgen en vragen stellen over Guatemala.
Ik heb al lang genoeg geschreven, bij deze alvast mijn excuses voor diegene die niet van lange verhalen houden. De volgende keer ga ik jullie uitgebreid vertellen wat me opvalt aan Guatemala en wat ik zo mooi vind aan dit land en de mensen.
Voor nu een fijne dag en hasta luego.
Besos and Hugs X (Zo dan heb ik alle talen die ik hier spreek ook weer gehad)
Wo.
Rewind.
Nicaragua en een vulkaan is waar jullie zijn gebleven... so let’s continue there.
In Leon, een gezellig koloniaal stadje, besloot ik om een vulkaan te beklimmen, zodat we de zonsondergang konden zien en vervolgens in het donker lava!! Dat klinkt gaaf.
Helaas, daar komt niets van terecht… Zonsondergang is flut, te bewolkt. Achja, die gaat elke dag onder;) Dus wij alvast naar de rand van de vulkaan om daar te wachten tot het donker wordt. Op je buik moet je liggen en dan mag je naar de rand om over de rand te koekeloeren. Alvorens vertrek een formulier getekend te hebben dat als je dood gaat het niet hen verantwoordelijkheid is, lag ik daar in een krater te turen. Leuk, maar dat kennen we al. Wij wachten rustig af en je meent het niet, maar 5-10 minuten voordat de zon onder is begint het te regenen. En niet zo’n beetje ook. Wind en regen maakt dat we binnen no time doorweekt zijn (ik iets minder vanwege mijn regenjas, ook al word je dan nog steeds nat.) Na zo’n 30 minuten besluit de gids dat we geen lava gaan zien omdat door de regen er te veel stoom oomhoog komt. Helaaspindakaas, het is niet anders. Vervolgens nog bij een lokale familie rijst met bonen gegeten. Ik moet zeggen, aan alle dingen die ik hier prachtig vind, is het eten er niet een van. Poeh, wat ben ik die bonen zat! HAHA.
‘s Nachts om 4 uur vertrokken per shuttle (=een minibusje voor toeristen) om de lange reis naar Guatemala te maken. EINDELIJK! Wat kijk ik ernaar uit om naar dit land te gaan. Via Honduras en El Salvador zouden we rond 18.30 aankomen in Antigua, een plaastje naast Guatemala City, waar niemand voor zijn plezier heen gaat en je zeker geen nacht wil doorbrengen.
De trip gaat niet zonder slag of stoot en 3x worden we in Honduras aangehouden. De 1e keer omdat de chauffeur geen geldig rijbewijs zou hebben. Bullshit natuurlijk, maar de politie wil graag zwartgeld verdienen. Ik moet zeggen, mijn hart breekt als het tafereel gadeslaag. Een chauffeur die praat als brugman, achter de politieman aanloopt en een politieman die ongeïnteresseerd heen en weer loopt en een beetje stoer doet. Wat een land wonen wij dan in… Mag je blij mee zijn! De 2e keer moeten we aan de kant en allemaal eruit. Paspoorten worden aan de 8 legermannetjes gegeven (8?! Wij zijn met ongeveer 10 mensen, is nou echt nodig!) en een voor een moeten we naar voren komen. Jongens worden gefouilleerd en de vrouwen hoeven gelukkig alleen hun tas te laten zien. Dat fouilleren stelt echt geen ene centimeter voor en als ze het dak op klimmen om in de tassen te kijken, wordt er eentje open en dicht geritst en dat is dat. Stoerdoenerij. Dat is het enige woord dat ik ervoor kan bedenken. De 3e x wordt er alleen even naar ons gekeken en dan mogen we verder. Hehe.
Eenmaal in El Salvador, blijkt dat we 15 minuten stoppen in een strandplaatsje ‘El Tunco’. Ik stap uit en wat een heerlijke sfeer hangt hier. Veel medereisgenoten stappen hier uit om een paar dagen te verblijven en ik denk, waarom blijf ik ook niet ook nog even. Ben best benieuwd naar El Salvador en nog een paar dagen zon/strand is nooit verkeerd. Als ik vervolgens mijn email check heb ik uiteraard een email van mamlief hoe de reis was en of ik al in Guatemala ben. Als ik antwoord weet ik dat ze de volgende paar dagen niet lekker zal slapen, dus een, ‘ik ben veilig aangekomen, maar schrik niet, in El Salvador’ zal wel op zijn plaats geweest zijn.
In El Tunco 3 dagen gerelaxed, naar de vele sufers in het water lopen staren. In hemelsnaam, hoe doe je dat toch! En met een groep naar een dorpje 20 minuten verderop om te mixen met de lokale bevolking. Heerlijk, als je geen enkele andere toerist ziet! In El Salvador praten ze wel een Spaans die ik echt niet kan verstaan en de mannen zijn iets wat meer op aandacht uit dan in de voorgaande landen. Maar misschien ligt dat wel aan het strandplaatsje? Who knows.
Natuurlijk wilde ik na een paar dagen graag door met de shuttle naar Guatemala en toen ik bij het kantoortje kwam zei die dame dat ik geluk had gehad dat ik een paar dagen eerder uit was gestapt. Blijkbaar was er tijdens de vorige rit naar Antigua iets gebeurd, maar niemand wil me vertellen wat. Alleen dat het lang duurde en dat ik geluk heb gehad. Mooi is dat, altijd naar je gevoel luisteren dus!:)
De mannetjes van de bus waren vrij spastisch wat betreft onze veiligheid. We mochten niet zomaar de bus uit als we stilstonden en eenmaal in Guatemala zou een andere auto ons volgen ter beveiliging. Waarschijnlijk omdat het tegen die tijd al donker was. Rond 10 uur kwamen we met vrij veel vertraging dan eindelijk aan in het land van de grote Mayacultuur!!
Antigua is een gezellig, koloniaal dorpje waar veel toeristen graag een tijdje verblijven. Samen met de Tjechische Teresa de stad verkent, naar een mirador (uitzichtpunt) gelopen en de marktjes afgestruint.
Vervolgens in mijn eentje per lokale bus op weg naar Xela. Ik heb lang nagedacht over of ik dit met lokale bus of per shuttle zou doen. Lokale bus duurt langer, is goedkoper, minder veilig maar geeft een mooiere ervaring. Shuttle is sneller, duurder, veiliger maar ook saaier. Na wat rondvragen blijkt dat dit opzich wel een route is die je zelf kan doen. Veel andere routes zijn echt beter per shuttle.
Men zit op een 2persoonsbankje met zijn 3en, wat resulteert in het feit dat als je aan de buitenkan zit, je praktisch tegen de andere 3e persoon van het andere bankje zit. Als er dan iemand door het gangpad moet, tsjaa, dat is persen. Toen ik dacht dat we er bijna waren vond ik het tijd om te vragen of dat ook zo was, bleek dat we pas halverwege waren en dat ik nog 1x van bus moest wisselen, dat was me niet verteld! Gelukkig was er een jongen die ook naar Xela ging en ik kon hem volgen en vragen stellen over Guatemala.
Ik heb al lang genoeg geschreven, bij deze alvast mijn excuses voor diegene die niet van lange verhalen houden. De volgende keer ga ik jullie uitgebreid vertellen wat me opvalt aan Guatemala en wat ik zo mooi vind aan dit land en de mensen.
Voor nu een fijne dag en hasta luego.
Besos and Hugs X (Zo dan heb ik alle talen die ik hier spreek ook weer gehad)
-
30 Juli 2013 - 08:26
Lieve:
Hoi lieve Merel!
Je avonturen klinken weer fantastisch. Die combinatie van sportief, cultuur en zon,zee,strand én mooie natuur lijkt me geweldig! Heel veel plezier in Guatamala. Ben benieuwd naar je belevenissen daar! -X- Lieve -
30 Juli 2013 - 09:13
Fieke:
Ha Merel,
Dat zijn weer heel veel avonturen die je hebt beleefd en.......km's die je hebt afgelegd!
Geniet nog van je laatste weken.
Liefs, Fieke
-
30 Juli 2013 - 09:23
Fieke:
Ik zou deze keer geen slippers aandoen! -
30 Juli 2013 - 19:01
Sabrina:
He meissie!
Wat geweldig om al die belevenissen te lezen. Ben benieuwd naar alle foto`s!
Heel veel plezier nog en geniet ervan :-)
Liefs -
30 Juli 2013 - 19:52
Janny Bijl:
Hoi merel, veilig op de bank en niet in busjes met zo spectaculair weinig ruimte. Dat hadvik al eens eerder gehoord over die mini bankjes in de bussen van een man die een paar jaar in MExico heeft gewoond om af te studeren met een studie naar haciendas. Wat hij daar bestudeerde ben ik weer vergeten. Wat zou er toch gebeurd zijn met de bus waar je oorspronkelijk in zat? Ik zou daar ook enorm benieuwd naar zijn. En dan nu el salvador! Ik hoorde van arnoud dat san salvador een stad vol jeugdbendes is. Weleens gehoord van de ms 13? Dat zijn bendes gevormd in de usa nadat de burgeroorlog in el salvador voorbij was en veel jongeren naar de usa trokken. Daar stuitten ze op een hegemonie van mexicanen in de armere wijken van de grote usa steden. Ze lieten dat niet op zich zitten en ze vormden eigen bendes. Als je in amerika als bendelid wordt veroordeeld voor een misdrijf sturen ze je gewoon terug naar het land waar je vandaan komt dus veel ms 13 leden in san salvador. Je herkent ze aan hun volledig getatoueerd zijn, ook hun gezicht. Maar nu ben je alweer in quatamala. Lekkere koffie daar? Nog veel plezier, janny -
30 Juli 2013 - 21:31
Dick En Mo:
ha merel, genieten van je verhalen.Jannie jou verhalen zijn ook een leuke aanvulling!
Veel wandelplezier! Gaat vast een mooie tocht worden. Liefs van ons alle. -
30 Juli 2013 - 21:46
Mama:
Dag lieverd,
Ben ik weer gerustgesteld na ons skype-gesprek.........komt Janny met opwekkende verhalen over jeugdbendes. Fijn zo'n vriendin!
Maar alle gekheid op een stokje.......gebruik je verstand, volg je intuïtie en geniet met volle teugen van het laatste land van deze trip door Centraal-Amerika. Als jij geniet, genieten wij ook.
En waar heb ik zo'n bewolkte lucht (en dus geen zonsopgang) meegemaakt???? Soms gaat het zo. Reis je de halve wereld af voor een bijzondere zonsop- of ondergang en zie je niets! En dan vandaag op pad naar een van de mooiste meren. Volg vooral het advies van Fieke op. Leuk zo'n zus!
xxx-jes mama
-
30 Juli 2013 - 21:58
Irma:
Hi Merel, wat kan je toch leuk schrijven! Ik lees het met veel plezier. En wat ben ik altijd trots op mijn nichtje als ik je verhalen lees dat je dit allemaal doet, zo gaaf! Ik vond de Maya cultuur in Mexico heel bijzonder. Heel veel plezier daar! Liefs Irma -
03 Augustus 2013 - 21:43
Margot:
Meeeeeeeeeeeeeeeerelje,
Ik hou van je veel te lange verhalen en ben benieuwd naar de foto's die erbij horen.
Tot snel liefie,
kusssjes uit Sneek.
-
10 Augustus 2013 - 17:48
Marie-Thérèse:
Ha Die Merel
Hoe het gaat met jou kunnen we goed volgen met je leuke reis verslag. We horen de rest vast als je terug bent. Nog veel reis plezier de laatste daagjes!
groetjes van mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
