Panama me encantado!

Hola mi quieridos amigos,

Morgen een week onderweg en tijd voor een update. Ik ben hier al zo gewend dat ik me al niet meer voor kan stellen hoe het is om in Nederland te zijn..

Goede vlucht gehad, klein beetje stress op Schiphol omdat er niet kon worden ingecheckt, maar bijna 24 uur later was ik in mijn hostel in Panama City. Een flinke reis en bij aankomst gelijk mijn bed ingedoken. Enne.. als je via de US vliegt, bereid je dan voor op 10miljoenkeer je tas door scanners laten gaan en door douane keer op keer. Wat denken ze, dat ik in de tussentijd een bom heb zitten bouwen van wat? Het vliegtuigeten?

Op reis en gelijk goed inkomen: benauwd en warm weer, koude douche, veel mensen, altijd lawaai, stekende beestjes en nieuw… altijd overall muziek. Heerlijk!

Panama City
De eerste ochtend werd ik wakker met regen, helaas! Tegen de tijd dat ik Casco Viejo (de oude stad) in liep was ik de Mexicaans/Amerikaanse Monica tegengekomen en was het gestopt met regenen. Hoera. De hele dag rond gelopen, naar het Panama Kanaal, op een vismarkt verse vis gegeten en nog meer rondgelopen. Wat nou jetlag.

San Blas
De ochtend erop vroeg vertrokken naar de eilanden van de Kuna Yala, de inheemse bevolking van Panama. Palmbomen, wit strand, helder water en in 5 minuten heb je het hele eiland gezien. Just to give an idea;) En hier zijn er dan ook zo’n 400 van (op 40 wordt er gewoond)
Helaas zaten we met een groep van 15 Amerikanen die werkten aan een project van 3 maanden in de jungle. Ze hadden een paar dagen vakantie en gingen los! Drinken van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Een ervaren drinker zou nog moeite hebben die mensen bij te houden. Anyways.
In deze 3 dagen oa Kuna Yala dorpen bezocht, een schipwrak gesnorkeld, op het strand gelegen, gebbqed en vooral.. gechillt.Man o man, wat is het leven goed. Helaas werd ik de 2e dag ziek. Ziek van het eten. Vervolgens de muren buiten de wc bijna niet gezien helaashelaas. Maar nu, na veel slaap (toch een kleine jetlag?!) en geen gefrituurd eten (houden ze hier van) meer, voel ik me (bijna) weer op en top fit, so no worries.

Playa Venao
Ondanks alles toch onderweg gegaan naar mijn volgende bestemming. Het hostel Eco Venao, dat in de jungle én aan het strand ligt. Best of both worlds, right.
Met mijn handen en voeten spaans met locale bussen gereist en kunnen genieten van het Panamaanse leven. Als je 1,5 uur in een bus zit te wachten tot hij vertrekt zie je hoe de mensen hier met elkaar omgaan. Iedereen maakt een praatje, chillt een beetje, luistert muziek. Mijn dag kon niet meer stuk, ook al zat ik de hele dag in de bus.
De ochtend begonnen met Yoga at the beach, met medekamergenoten een taxi gedeeld naar de stad Pedasi om boodschappen en andere benodigdheden te doen. Vervolgens op het strand volleyball gespeeld met een gemixt gezelschap: Amerika, Canada, Brazilië, Uruguay, Argentinië en natuurlijk Nederland. Als het donker is nog een duik in de zee en avondeten met elkaar aan een picknicktafel.

Elke dag denk ik, can it get any better than this? And then it does!
Ik vind dit land, de mensen, de sfeer, het reizen en alles wat erbij komt kijken prachtig. Me encantado!

Un abrazo muy fuerte